Σταύρωση, θάνατος κι ἀνάσταση στὴν ἑλληνική ποίηση

Σταύρωση, θάνατος κι ἀνάσταση στὴν ἑλληνική ποίηση

  Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδοῦλα τῆς καρδιᾶς μου, πουλάκι τῆς φτωχειᾶς αὐλῆς, ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς μου, πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς πού κλαίω καὶ δὲ σαλεύεις, δὲ γροικᾶς τά πού πικρά σοὺ λέω; Γιόκα μου, ἐσὺ πού γιάτρευες κάθε παράπονό μου, πού μάντευες τί πέρναγα κάτου απ’  τὸ τσίνορό…

Ἡ σφαῖρα τῆς Πρέβεζας ἀκόμη ταξιδεύει..

Ἡ σφαῖρα τῆς Πρέβεζας ἀκόμη ταξιδεύει..

(τὸ κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε στὸ παλαιό ἱστολόγιο, καθὠς και στὸ πρῶτο τεῦχος τῆς “χίμαιρας” – ἐδῶ ἀναδημοσιεύεται μὲ ελάχιστες διορθώσεις καὶ σὲ πολυτονική γραφή) «Ὁ Καρυωτάκης σὰν μορφὴ εἶναι ἄγνωστος. Ἄγνωστος ἀπὸ ὅσα ἔγραψαν οἱ βιογράφοι του… ἄγνωστος ἀπὸ ὅσα ὁ ἴδιος αὐθεντικὰ ἔχει πεῖ γιὰ τὸν ἑαυτό του… ἄγνωστος ἀπὸ τὶς φωτογραφίες του. Ὅσο τὶς…

Πληγώσου κι ἄλλο γιατί αυτό δὲν φτάνει…

Πληγώσου κι ἄλλο γιατί αυτό δὲν φτάνει…

(τὸ κείμενο δημοσιεύθηκε τὸν Μάρτιο τοῦ 2015 στὸ παλαιό ἱστολόγιο σὲ μονοτονική γραφή, ἐδῶ ἀναδημοσιεύεται μὲ λίγες διορθώσεις καὶ σὲ πολυτονική γραφή) (Στὴν μνήμη τοῦ Λευτέρη, ποὺ ἡσύχασε νωρίς..) Μὰ τί γυρεύουν οἱ ψυχὲς μας ταξιδεύοντας ἀπὸ λιμάνι σὲ λιμάνι;  (Γ.Σεφέρης, Μυθιστόρημα)   Μελαγχολία τοῦ Ἰάσονος Κλεάνδρου· ποιητοῦ ἐν Κομμαγηνῇ· 595 μ.X.         Τὸ γήρασμα…

Μικρό αφιέρωμα στόν Μήτσο Παπανικολάου

Μικρό αφιέρωμα στόν Μήτσο Παπανικολάου

(Τὸ κείμενο εἶναι μονοτονισμένο) Διαθέτει πικρό χιούμορ η ζωή και αντιστίξεις μοναδικές. Γεννιέται ένα παιδί, εκεί στα 1900 και φέρνει μαζί του ελπίδα και όνειρο για ζωή φωτεινή, ξεχωριστή. Πέφτει στα χέρια του ένα τεύχος από την «Διάπλαση των Παίδων» και γοητεύεται. Κι ανακαλύπτει νωρίς τον δρόμο του. Κάποιες νεανικές φιλοδοξίες και ο παιδικός στόμφος…