Σταύρωση, θάνατος κι ἀνάσταση στὴν ἑλληνική ποίηση

Σταύρωση, θάνατος κι ἀνάσταση στὴν ἑλληνική ποίηση

  Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδοῦλα τῆς καρδιᾶς μου, πουλάκι τῆς φτωχειᾶς αὐλῆς, ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς μου, πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς πού κλαίω καὶ δὲ σαλεύεις, δὲ γροικᾶς τά πού πικρά σοὺ λέω; Γιόκα μου, ἐσὺ πού γιάτρευες κάθε παράπονό μου, πού μάντευες τί πέρναγα κάτου απ’  τὸ τσίνορό…

Πάντοτε ἡ λύπη τὶς φρουρές ἐξευτελίζει..

Πάντοτε ἡ λύπη τὶς φρουρές ἐξευτελίζει..

  «Ὅσο πρωὶ κι ἂν σηκωθοῦμε μᾶς προλαβαίνει ἡ λύπη μας» (Ἡ μεγάλη ἔρημος, 1962) Ποτὲ δὲν πίστευα ἰδιαίτερα στὸ ἐκ γενετῆς ποιητικὸ ταλέντο, (ἴσως καὶ νὰ ὑπάρχει, μὰ πόσο σπάνιο στοὺς αἰῶνες!..), ἀλλὰ τὰ τελευταῖα χρόνια πείθομαι ὅλο καὶ περισσότερο πὼς πίσω ἀπὸ κάθε γνήσιο καὶ σημαντικὸ ποιητὴ ὑπάρχουν χιλιάδες ὧρες ποιητικῆς ἄσκησης. Δὲν…

Δὲν μπορῶ νὰ γευτῶ τὰ δῶρα αὐτοῦ τοῦ κόσμου..

Δὲν μπορῶ νὰ γευτῶ τὰ δῶρα αὐτοῦ τοῦ κόσμου..

«Δὲν μπορῶ νὰ γευτῶ τὰ δῶρα αὐτοῦ τοῦ κόσμου… (ἀναδημοσίευση ἀπὸ παλαιό ἱστολόγιο καὶ “χίμαιρα”, πολυτονισμένο) (Ἀνθολογοῦνται οἱ ποιητές, μὲ σειρὰ ἐμφάνισης στὸ κείμενο: Στράτος Κοντόπουλος, Χρυσάνθη Ζιτσαία, Τάκης Δόξας, Marco Paladini, Eugenio Montale, Ζωὴ Καρέλλη, Μίνως Ζῶτος, Τάσος Κόρφης, Ἀνδρέας Λασκαράτος, Νικηφόρος Βρεττάκος, Τάσος Ζερβός, Μιχάλης Στασινόπουλος, Θωμὰς Γκόρπας, Κώστας Οὐράνης, Ἀλέξανδρος Μπάρας, Τεῦκρος…

Πληγώσου κι ἄλλο γιατί αυτό δὲν φτάνει…

Πληγώσου κι ἄλλο γιατί αυτό δὲν φτάνει…

(τὸ κείμενο δημοσιεύθηκε τὸν Μάρτιο τοῦ 2015 στὸ παλαιό ἱστολόγιο σὲ μονοτονική γραφή, ἐδῶ ἀναδημοσιεύεται μὲ λίγες διορθώσεις καὶ σὲ πολυτονική γραφή) (Στὴν μνήμη τοῦ Λευτέρη, ποὺ ἡσύχασε νωρίς..) Μὰ τί γυρεύουν οἱ ψυχὲς μας ταξιδεύοντας ἀπὸ λιμάνι σὲ λιμάνι;  (Γ.Σεφέρης, Μυθιστόρημα)   Μελαγχολία τοῦ Ἰάσονος Κλεάνδρου· ποιητοῦ ἐν Κομμαγηνῇ· 595 μ.X.         Τὸ γήρασμα…