“Οχυρά”, Γιώργος Δουατζής, Εκδόσεις στίξις, 2023

“Οχυρά”, Γιώργος Δουατζής, Εκδόσεις στίξις, 2023

Έχω γράψει αρκετές φορές ότι, σε σχέση με την μικρή νεοελληνική μας ιστορία, διαθέτουμε ένα ογκώδες ποιητικό σώμα και, σε αντίθεση με το μυθιστόρημα, μία πλούσια ποιητική γραμματεία – πλούσια σε όγκο, ποιότητα, βάθος και τεχνική πρωτοπορία. Οι λόγοι είναι πολλοί και ποικίλοι, μα ο βασικότερος είναι ένας, η πυρετική εργασία μίας μεγάλης στρατιάς (ας…

Ὁ ἀναρχικός στοχασμός στήν ποίηση, μέρος δεύτερο

Ὁ ἀναρχικός στοχασμός στήν ποίηση, μέρος δεύτερο

( Οἱ σημειώσεις για το κείμενο, ὁπως καί οἱ ποιητές πού ἀνθολογοῦνται καί στά δύο μέρη τού ἀφιερώματος, άναφέρονται στήν ἀρχή τοῦ πρώτου μέρους πού μπορεῖτε νά δεῖτε ἐδῶ) Ἕνα ποίημα τοῦ Ἀλέξανδρου Μπάρα πού ἐπίσης ἔχωμε παρουσιάσει ἀρκετές φορές, εἶναι το “Ἡ Κλεοπάτρα, ἡ Σεμίραμις κ’ ἡ Θεοδώρα”. Ἐπειδή ἀκριβῶς εἶναι πολύ γνωστό, μά…

Ὁ ἀναρχικός στοχασμός στὴν ποίηση, μέρος πρῶτο

Ὁ ἀναρχικός στοχασμός στὴν ποίηση, μέρος πρῶτο

Σημειώσεις γιά τό κείμενο (Ἡ εἰσαγωγή τοῦ πρώτου μέρους εἶναι ἀρκετά ἐκτενής, ὅποιος θέλει νά μεταβῆ στήν παρουσίαση ποιημάτων στό δεύτερο μέρος, μπορεί νά το κάμη πατῶντας τόν ἀντίστοιχο σύνδεσμο στό τέλος τοῦ κειμένου) Ἡ ἀνθολόγηση καί ὁ σχολιασμός ἀφοροῦν τήν Ἑλληνική ποίηση (ἀπό τήν νεοελληνική ποίηση, κατ’εξαίρεση καί παραδειγματικῶς  ὑπάρχει ἀναφορά σέ ἔργο τοῦ Αἰσχύλου)…

Μικρό ἀφιέρωμα στὸν ποιητή Ε.Μύρωνα

Μικρό ἀφιέρωμα στὸν ποιητή Ε.Μύρωνα

(Ἡ σημερινὴ παρουσίαση ἐκτείνεται κάπως περισσότερο ἀπ’ ὅσο ταιριάζει σὲ μία κριτικὴ πρὸς νέο ποιητή, καθὼς δὲν ὑπάρχουν σὲ ἔντυπη μορφὴ συγκεντρωμένα τὰ ποιήματα τοῦ Ε. Μύρωνα κι ἔτσι ὁ ἀναγνώστης μπορεῖ νὰ τὰ γνωρίσει μόνο μέσα  ἀπὸ τὸ διαδίκτυο καὶ σκόρπιες κριτικές. Ὅλα τα ποιήματα πολυτονίστηκαν [μὲ τὴν ἔγκριση τοῦ ποιητῆ] ἀπὸ τοὺς συνεργάτες…

Σταύρωση, θάνατος κι ἀνάσταση στὴν ἑλληνική ποίηση

Σταύρωση, θάνατος κι ἀνάσταση στὴν ἑλληνική ποίηση

  Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδοῦλα τῆς καρδιᾶς μου, πουλάκι τῆς φτωχειᾶς αὐλῆς, ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς μου, πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς πού κλαίω καὶ δὲ σαλεύεις, δὲ γροικᾶς τά πού πικρά σοὺ λέω; Γιόκα μου, ἐσὺ πού γιάτρευες κάθε παράπονό μου, πού μάντευες τί πέρναγα κάτου απ’  τὸ τσίνορό…

Ἀναζητῆστε τα μωρέ ἐκεῖνα ποὺ ἀξίζουν..

Ἀναζητῆστε τα μωρέ ἐκεῖνα ποὺ ἀξίζουν..

(Τὸ κείμενο δὲν εἶναι ἀναλυτική παρουσίαση τοῦ Κώστα Μόντη, ἁπλῶς μὶα μικρή εἰσαγωγή στην ποίησή του, γιὰ τὸ μέλλον ἔχει ἤδη προγραμματιστεί μία ἀναβάθμιση τοῦ ἄρθρου μὲ ἐπιπλέον ποιήματα καὶ κρίσεις γιὰ τὸ ἔργο του. Τὸ ἄρθρο ἔχει δημοσιευθεί πρὶν ἀπὸ ἕναν περίπου χρόνο στὸ παλαιό ἱστολόγιο καὶ γι’αὐτό θὰ βρεῖτε ἀναφορές ανεπίκαιρες, ὅπως ἐκείνη…

Ἄ! γέροντα, ξεμυαλίστηκες καὶ σὺ γιὰ μιὰν Ἑλένη..

Ἄ! γέροντα, ξεμυαλίστηκες καὶ σὺ γιὰ μιὰν Ἑλένη..

«Γιούχα καὶ πάντα γιούχα τῶν πατρίδων!» (Κωστῆς Παλαμᾶς, «Τὸ πανηγύρι τῆς Κακάβας») (Ἀναδημοσίευση παλαιότερου ἄρθρου ἀπό παλαιό ἱστολόγιο καὶ “χίμαιρα”- ἐδῶ πολυτονισμένο) Ἃς εἴμαστε εἰλικρινεῖς ἀπὸ τὴν ἀρχή. Γιὰ τοὺς περισσότερους ἀπὸ ἐμᾶς, ὁ Παλαμᾶς μοιάζει πολὺ μὲ τὸ παλαιὸ δακτυλίδι τῆς προγιαγιᾶς μας, ἐκεῖνο τὸ τεράστιο, τὸ παλαιικό, τὸ καταπράσινο. Πάει καιρὸς ποὺ δὲν…

Ἡ σφαῖρα τῆς Πρέβεζας ἀκόμη ταξιδεύει..

Ἡ σφαῖρα τῆς Πρέβεζας ἀκόμη ταξιδεύει..

(τὸ κείμενο πρωτοδημοσιεύθηκε στὸ παλαιό ἱστολόγιο, καθὠς και στὸ πρῶτο τεῦχος τῆς “χίμαιρας” – ἐδῶ ἀναδημοσιεύεται μὲ ελάχιστες διορθώσεις καὶ σὲ πολυτονική γραφή) «Ὁ Καρυωτάκης σὰν μορφὴ εἶναι ἄγνωστος. Ἄγνωστος ἀπὸ ὅσα ἔγραψαν οἱ βιογράφοι του… ἄγνωστος ἀπὸ ὅσα ὁ ἴδιος αὐθεντικὰ ἔχει πεῖ γιὰ τὸν ἑαυτό του… ἄγνωστος ἀπὸ τὶς φωτογραφίες του. Ὅσο τὶς…

Γιώργος Σαραντάρης, ο φίλος μιάς άλλης χαράς…

Γιώργος Σαραντάρης, ο φίλος μιάς άλλης χαράς…

Ὡσότου, φτάνει ἕνας ἄνεμος παράξενος -κανεὶς δὲ ξέρει πότε κι ἀπὸ ποὺ ξεκινᾶ– μᾶς ρίχνει κάτω μ᾿ ὅλες μας τὶς ρίζες στὸν ἀέρα. Γιὰ λίγο ἀκόμα μὲς στὴ φυλλωσιά μας κάθεται κρυμμένο -νὰ πεῖ μία τρίλια του στὴ νύχτα ποὺ ἔρχεται- ἕνα πουλί. (Τὸ κείμενο εἶναι μονοτονισμένο) Δεν είναι Σαραντάρης. Είναι Μελισσάνθη, η τελευταία που…

Μικρό αφιέρωμα στόν Μήτσο Παπανικολάου

Μικρό αφιέρωμα στόν Μήτσο Παπανικολάου

(Τὸ κείμενο εἶναι μονοτονισμένο) Διαθέτει πικρό χιούμορ η ζωή και αντιστίξεις μοναδικές. Γεννιέται ένα παιδί, εκεί στα 1900 και φέρνει μαζί του ελπίδα και όνειρο για ζωή φωτεινή, ξεχωριστή. Πέφτει στα χέρια του ένα τεύχος από την «Διάπλαση των Παίδων» και γοητεύεται. Κι ανακαλύπτει νωρίς τον δρόμο του. Κάποιες νεανικές φιλοδοξίες και ο παιδικός στόμφος…