Δὲν μπορῶ νὰ γευτῶ τὰ δῶρα αὐτοῦ τοῦ κόσμου..

Δὲν μπορῶ νὰ γευτῶ τὰ δῶρα αὐτοῦ τοῦ κόσμου..

«Δὲν μπορῶ νὰ γευτῶ τὰ δῶρα αὐτοῦ τοῦ κόσμου… (ἀναδημοσίευση ἀπὸ παλαιό ἱστολόγιο καὶ “χίμαιρα”, πολυτονισμένο) (Ἀνθολογοῦνται οἱ ποιητές, μὲ σειρὰ ἐμφάνισης στὸ κείμενο: Στράτος Κοντόπουλος, Χρυσάνθη Ζιτσαία, Τάκης Δόξας, Marco Paladini, Eugenio Montale, Ζωὴ Καρέλλη, Μίνως Ζῶτος, Τάσος Κόρφης, Ἀνδρέας Λασκαράτος, Νικηφόρος Βρεττάκος, Τάσος Ζερβός, Μιχάλης Στασινόπουλος, Θωμὰς Γκόρπας, Κώστας Οὐράνης, Ἀλέξανδρος Μπάρας, Τεῦκρος…

Πληγώσου κι ἄλλο γιατί αυτό δὲν φτάνει…

Πληγώσου κι ἄλλο γιατί αυτό δὲν φτάνει…

(τὸ κείμενο δημοσιεύθηκε τὸν Μάρτιο τοῦ 2015 στὸ παλαιό ἱστολόγιο σὲ μονοτονική γραφή, ἐδῶ ἀναδημοσιεύεται μὲ λίγες διορθώσεις καὶ σὲ πολυτονική γραφή) (Στὴν μνήμη τοῦ Λευτέρη, ποὺ ἡσύχασε νωρίς..) Μὰ τί γυρεύουν οἱ ψυχὲς μας ταξιδεύοντας ἀπὸ λιμάνι σὲ λιμάνι;  (Γ.Σεφέρης, Μυθιστόρημα)   Μελαγχολία τοῦ Ἰάσονος Κλεάνδρου· ποιητοῦ ἐν Κομμαγηνῇ· 595 μ.X.         Τὸ γήρασμα…