Κώστας Βάρναλης

Τίτλος σὲ βιβλιογραφία: Ὁ περίκλειστος βίος στὴν νεότερη ἑλληνικὴ ποίηση Τίτλος χρήσης: Ἀνία, πλήξη, ῥαθυμία, στὴν ἑλληνική ποίηση Πρώτη ἔντυπη δημοσίευση: “Χίμαιρα”, 2ο τεῦχος Ανθολογοῦνται οἱ ποιητές, μὲ τὴν σειρά ποὺ εμφανίζονται στὸ κείμενο: Κώστας Καρυωτάκης, Γιῶργος Σαραντῆς, Στράτος Κοντόπουλος, Τῖτος Πατρίκιος, Ἄθως Δημουλᾶς, Γιῶργος Σεφέρης, Ἀνδρέας Καραντώνης [κριτικά ἐπὶ Σεφέρη], Πέτρος Χρονᾶς, Λεία Χατζοπούλου…

(Γιὰ ἐκεῖνον ποὺ θὰ παραξενευθεῖ ἀπὸ τὶς ἐναλλαγὲς ὕφους στὸ ἄρθρο ποὺ ἀκολουθεῖ, θὰ πρέπει νὰ ἐνημερώσουμε ὅτι σήμερα δημοσιεύουμε ἀποσπάσματα ἀπὸ μία συζήτηση ποὺ ἔγινε πρὶν ἀπὸ ὀκτὼ περίπου χρόνια, στὸν φιλόξενο χῶρο τοῦ «la poesie du monde», ἑνὸς βραχύβιου συλλόγου ἑλλήνων φοιτητῶν ποὺ πλέον σήμερα  ἔχει διαλυθεῖ, ἀλλὰ στὴν σύντομη ζωὴ του πρόλαβε…

  Γιέ μου, σπλάχνο τῶν σπλάχνων μου, καρδοῦλα τῆς καρδιᾶς μου, πουλάκι τῆς φτωχειᾶς αὐλῆς, ἀνθὲ τῆς ἐρημιᾶς μου, πῶς κλείσαν τὰ ματάκια σου καὶ δὲ θωρεῖς πού κλαίω καὶ δὲ σαλεύεις, δὲ γροικᾶς τά πού πικρά σοὺ λέω; Γιόκα μου, ἐσὺ πού γιάτρευες κάθε παράπονό μου, πού μάντευες τί πέρναγα κάτου απ’  τὸ τσίνορό…